-
1 εὔ-ορκος
εὔ-ορκος, richtig, nicht falsch schwörend, den Eid haltend, Hes. O. 283; εἴς τινα, Eur. Med. 495; Ar. Plut. 61; καὶ ὅσιος Plat. Rep. II, 363 d; Xen. Hell. 2, 4, 42; oft bei den Rednern, von Sachen, mit einem Eide, dem Eide angemessen, εὔορκα ἀντομωμοκώς Antiph. 1, 8; γενήσεται ὑμῖν 5, 85; τὰ δίκαια καὶ τὰ εὔορκα ψηφίσασϑαι Is. 2 extr.; εὐορκοτέραν ψῆφον ϑήσεσϑε, eine dem Eide angemessene Stimme, Dem. 29, 4; im superl., Andoc. 1, 8; Lys. 19, 11; εὔορκον εἶναι, c. inf., Thuc. 5, 18. 23, es sei unbeschadet des Eides erlaubt zu thun. – Adv., τάδ' εὐόρκως ἔχει Aesch. Ch. 979; ὑπισχνεῖται, mit einem Eide, Hdn. 5, 4, 18.
-
2 εὔορκος
εὔ-ορκος, richtig, nicht falsch schwörend, den Eid haltend; oft bei den Rednern, von Sachen: mit einem Eide, dem Eide angemessen; εὐορκοτέραν ψῆφον ϑήσεσϑε, eine dem Eide angemessene Stimme; εὔορκον εἶναι, c. inf., es sei unbeschadet des Eides erlaubt zu tun. Adv., ὑπισχνεῖται, mit einem Eide
См. также в других словарях:
εύορκος — η, ο (Α εὔορκος, ον) αυτός που τηρεί τον όρκο του, ο πιστός στον όρκο του («εἴ τι χαίρεις ἀνδρός εὐόρκου τρόποις», Αριστοφ.) νεοελλ. συνεκδ. ευσυνείδητος, ειλικρινής αρχ. 1. αυτός που είναι σύμφωνος με τον όρκο κάποιου («λόγοις δικαίοις χρωμένοις … Dictionary of Greek
